Stvarno vs virtuelno
Umetnici Mladen Bundalo i Dajan Špirić predstaviće se od 29. do 31. januara na Fakultetu likovnih umetnosti u Brnu performansom “Hiper-realnost kulturne dihotomije” koji vizuelno predstavlja sinhronizaciju video projekcije slovenačkog filozofa Slavoja Žižeka (Reality of the Virtual) uz njihovo telesno prisustvo unutar dometa projekcije. Takvim postupkom se delom evocira na sadržaj definicije hiper-realnosti Nobujošija Terašime (Nobuyoshi Terashima) kao tehnološke mugućnosti inter-miksa virtuelne stvarnosti (VR) sa fizičkom stvarnosti (PR) u “bezšavnu” celinu.
Umetnici Mladen Bundalo i Dajan Špirić predstaviće se od 29. do 31. januara na Fakultetu likovnih umetnosti u Brnu performansom “Hiper-realnost kulturne dihotomije” koji vizuelno predstavlja sinhronizaciju video projekcije slovenačkog filozofa Slavoja Žižeka (Reality of the Virtual) uz njihovo telesno prisustvo unutar dometa projekcije.
Takvim postupkom se delom evocira na sadržaj definicije hiper-realnosti Nobujošija Terašime (Nobuyoshi Terashima) kao tehnološke mugućnosti inter-miksa virtuelne stvarnosti (VR) sa fizičkom stvarnosti (PR) u “bezšavnu” celinu.
U kontekstu performansa, hiper-realnost se koristi kao sredstvo razaranja uspostavljene, paradoksalno, mas-medijski podržane i dekadentne dihotomije “Stvarno protiv Virtuelno” koja se nudi kao savršen model za nastavak moralne kontrole dualizmima, kao što su kaubojci i Indijanci, demokratija i komunizam itd.
Prema navodima Bundala i Špirića, sama Žižekova audio naracija (u smeru od post-strukturalističkih odrednica Virtuelnog i Stvarnog, prema aktuelnom političkom uživanju njihovih manipulativnih moći) svojim tokom, predstavlja dekonstrukciju, reviziju popularno mis-interpretovanih značenja Stvarnog, Virtuelnog, Aktuelnog, Imaginarnog, te svojom prisutnošću, efikasnošću, pozicionira se u prednji plan u odnosu na fizički prisutne umetnike koji svojom pasivnošću ostaju u “seni simulacije”.
(SEEcult.org)
