Istorija beogradskih kafana
Čuvene beogradske kafane, od kojih većine više nema, tema su bogato ilustrovane knjige Borisa Berlingara i Boška Mijatovića koja, u izdanju Arhipelaga, sadrži obilje nepoznatih činjenica, uzbudljivih epizoda i ekskluzivnih fotografija proisteklih iz dugogodišnjih istraživanja kafanske istorije Beograda tokom 19. i prve polovine 20. veka.
Kao prvo izdanje u ediciji Vreme, “Ilustrovana istorija beogradskih kafana” je knjiga o Beogradu kojeg više nema.
Na 250 strana velikog formata, u tvrdom povezu i kolornoj štampi, knjiga nudi uzbudljivu istoriju privatnog i javnog, kulturnog i društvenog, ekonomskog i političkog života u Beogradu i Srbiji od početka XIX veka do početka Drugog svetskog rata, a predstavljena je kroz priču o kafanama i hotelima koji su u to vreme postojali u Beogradu.
Autori taj vremenski raspon obeležavaju sintagmom “od Turskog hana do Aero kluba”.
Ilustrovana istorija beogradskih kafana pokazuje kako su kafane u Beogradu u XIX veku, pa sve do početka 40-ih godina XX veka bile “najvažniji prozor u svet”, mesto javnog i privatnog života, mesto gde se osnivaju i gde deluju političke stranke, održavaju izbori i vode najžešće političke borbe, ali i mesto gde se stvara kulturna istorija i gde se, pored slavnih pisaca koji su obeležili život nekih kafana, pojavljuju prva pozorišta, prvi bioskopi ili prva džez muzika u Beogradu i Srbiji.
Gotovo svih predsednici srpskih vlada u XIX veku, kao i mnogi ministri, pa i pojedini vladari, bili su vlasnici nekih od beogradskih kafana.
Čitav javni život odvijao se u kafanama koje su bile jedinstvena pozornica događaja, aktivnosti, procesa, nastanka informacija. Svoje kafane u tom vremenu imaju i političke stranke i poznate javne ličnosti. Neke kafane ostale su poznate kao mesto zabave i neponovljivih uživanja, dok su druge, opet, bile neformalna sedišta obaveštajnih službi ili zavereničkih organizacija.
Neke od najuzbudljivijih ili najzanosnijih priča iz moderne istorije Beograda čitalac će pronaći u knjizi o beogradskim kafanama i hotelima, od kojih većine više nema, dok je jedan broj i dalje aktivan pod istim imenom, a neke se čak i nalaze na svojim istorijskim adresama.
“Želeli smo da na osnovu bogatstva prikupljenih fotografija, arhivske građe, sećanja starijih i ondašnjih novinskih tekstova i reklama popravimo naše poznavanje kafanske istorije: da dosta poznatog samo potvrdimo, da podosta novog saznamo, pa tako i dopunimo korpus poznatog, ali i da ispravimo dosta toga netačnog što se nagomilalo u beogradskoj kafanologiji. Posebno nam je bilo dragoceno otkrivanje jednog potpuno zaboravljenog sveta, dobrim delom sasvim običnih, pa i nepoznatih kafana, onih tipično starobeogradskih, iz kraja, na ćošku”, naveli su autori u predgovoru.
(SEEcult.org)
