Preminuo Zdravko Randić
Filmski reditelj i jedan od pionira srpskog filma Zdravko Randić preminuo je 28. jula u Beogradu u 85. godini, saopštilo je Udruženje filmskih umetnika Srbije (UFUS), čiji je bio dugogodišnji i ugledni član. Randić je svoje ime i filmsko autorsko delo na trajan i neizbrisiv način uklesao u istoriju srpskog filma. Jedan je od pionira srpske kinematografije sa kojim je stasavala i krčila puteve svoje planetarne afirmacije.
Filmski reditelj i jedan od pionira srpskog filma Zdravko Randić preminuo je 28. jula u Beogradu u 85. godini, saopštilo je Udruženje filmskih umetnika Srbije (UFUS), čiji je bio dugogodišnji i ugledni član.
Randić je svoje ime i filmsko autorsko delo na trajan i neizbrisiv način uklesao u istoriju srpskog filma. Jedan je od pionira srpske kinematografije sa kojim je stasavala i krčila puteve svoje planetarne afirmacije.
I po značaju i po vrednosti autorski opus Randića pripada onom razdoblju srpskog filma u kojem se ovaj pročuo i snažno potvrdio ne samo na domaćoj kulturnoj sceni, nego i u širim evropskim okvirima, a koje se danas, sve češće, naziva - Periklovim dobom srpskog filma.
Filmsko delo Randića jedan je od stožernih stvaralačkih beočuga toga vremena i njegove kulturne afirmacije.
Istovremeno, Randić je neumornim i nesebičnim društvenim radom doprinosio uređenju kinematografskog života i po tome ostaje pregalački uzor.
Debitovao je filmom „Cipelice na asfaltu“ („Ljutko“, među tri priče o deci u tom omnibusu), sredinom 50-ih, a svoje najznačajnije filmove, „Opklada“ i „Tragovi crne devojke“, snimio je početkom 70-ih godina prošlog veka u poetskom ključu srpskog crnog realizma, a po scenarijima Živojina Pavlovića i Dragoljuba Ivkova.
Deo njegove stvaralačke zaostavštine su i filmovi „Zemljaci“ (1963) i „Leptirov oblak“ (1977).
Rođen na Krku 18. decembra 1925. godine, Randić je već tokom studija na Filozofskom fakultetu u Zagrebu pisao pozorišne i filmske kritike i bavio se pozorišnom režijom, a profesionalno se za film opredelio 1948. godine, radeći u dokumentarnoj i igranoj produkciji kao saradnik režije i postao vrhunski stručnjak u pripremanju projekata za realizaciju.
Pored dugometražnih igranih ostvarenja, Randić je bio jedan od inicijatora stvaranja filmskih radnih zajednica i novih formi produkcije, a autor je i više dokumentarnih filmova o značajnim ličnostima javnog života, kako je zabeležio dr Petar Volk u svojim istorijsko-leksikonskim publikacijama „Srpski film“ (1996), „Dvadeseti vek srpskog filma“ (2001) i „Imenar srpskog filma“ (2008).
Datum i mesto sahrane biće naknadno objavljeni.
Dimitrije Stefanović
