Ispraćen Vlada Divljan

Porodica, mnogobrojni prijatelji i poštovaoci oprostili su se 10. marta u Domu omladine Beograda od Vlade Divljana, uz zvuke nekih od njegovih najlepših pesama i veru da će kroz njih i on večno živeti. Od Divljana se potom oprostilo i gotovo hiljadu ljudi na Novom groblju, gde je održana kremacija.

Komemorativni skup u prepunoj sali Amerikana DOB-a završen je “Rusijom”, jednom od najlepših Divljanovih pesama, koju su vidno potreseni izveli muzičari iz više generacija beogradske rok scene, kao i članovi Ljetnog kino big benda, sa kojim je nastupao poslednjih godina.

Zagrebački muzičar Maks Juričić, frontmen Ljetnog kino big benda (ex-Film, Le Cinema, Vještice), rekao je uoči “Rusije”, koju je otpevao Momčilo Bajagić Bajaga, da je Divljan bio “najbolji drugar i najveći gospodin rokenrola”.

Među dvadesetak muzičara na sceni, koji su izveli “Rusiju”, bili su i Srđan Gojković Gile i Dušan Kojić Koja, kao i Zdenko Kolar iz Idola, jednog od najznačajnijih bendova beogradskog i jugoslovenskog novog talasa sa početka 80-ih, čiji je Divljan bio frontmen. Uz Kolara, na bini su bili i drugi Divljanovi saradnici iz Old Stars benda (kasnije Nevladina organizacija) - pijanista Aleksandar Šandorov, bubnjar Marko Milivojević i perkusionista Boris Bunjac.

Na tužnom skupu izvedene su i Divljanove pesme “Samo jednu ljubav imam”, “Nebeska tema” i “Odnesi me”, koju je sa Goranom Vasovićem iz Eve Braun otpevala Bojana Vunturišević iz grupe Svi na pod!, sa kojom je Divljan takođe sarađivao.

Gojković je “Nebesku temu” posvetio Divljanovoj porodici – supruzi Dini i sinovima Stevanu i Pavlu, sa kojima je živeo u Beču od kraja 90-ih do prerane smrti 5. marta.

“Generacija sa početka 80-ih bila je jedna od najtalentovanijih generacija u jugoslovenskom rokenrolu. Ostali smo bez najboljeg od nas. Za mene je bila izuzetna čast da svaki put mogu da se popnem na binu sa Vladom. Brate Divljo, hvala ti na ljubavi, osmesima i muzici koju smo podelili”, rekao je Gojković.

Na 80-te je podsetio i glumac Svetozar Cvetković, navodeći da su to bile “najbolje godine uopšte, vreme koje nikada nije bilo pre, koje smo živeli i verovali da će biti još bolje”.

“Vreme koje je nosio novi talas u svemu, u slobodi, u radosti, u radu koji ima rezultat, lepoti različitosti, sreći, perspektivi, osmehu na našim licima, umetnosti, muzici… Vreme koga nikada više neće biti. Nikada. A u samom srcu tog vremena i njegovim uzbudljivim damarima, hrabro i u skokovima koji idu zajedno sa svetom, a katkad i ispred njega, sasvim sigurno, nesvesno tvoreći pravi i liberalni imidž zemlje kojoj pripada, bio je Vlada sa svojim drugarima iz podruma u Knez Danilovoj”, rekao je Cvetković, koji je podsetio i na godine samovoljnog Divljanovog izgnanstva iz zemlje kojoj je “zapretio požar koji su bezmalo svi iz njegove generacije osetili na koži svojih protraćenih godina ratovanja”.

“Njegovo svojevoljno izgnanstvo bilo je trag slobode koju je želeo da sačuva, slobode koju je u neizvesnosti i sa velikom hrabrošću i vrhunskom kreativnošću uspeo da osvoji za sebe, i one sa kojima je živeo”, rekao je Cvetković, podsećajući na godine koje je Divljan proveo najpre u Australiji (početkom 90-ih), a potom u Beču od 1999.

Cvetković je gorko konstatovao i da “nekada prevratnički ‘Paket aranžman’ danas deluje kao futuristička bajka o slobodi nekog vremena koje nećemo dostići”.

“To jeste muzika, ali i mnogo više od života samog, i mnogo dublje od trajanja koje ima ograničenje u životu. To jeste klica koja je izrodila drvo umetnosti jednog smislenog života od kog se danas rastajemo svesni da se život Vlade Divljana nikada neće završiti”, rekao je Cvetković.

Od Divljana se na komemoraciji oprostio i muzički urednik Studija B Slobodan Konjović, koji je istakao njegovu ljubav i saosećanje i u pesmama, i u životu. “Bio je muzika, bio je rokenrol”, rekao je Konjović.

Književnik Ljubivoje Ršumović rekao je da ima potrebu da izrazi najdublje saučešće ne samo Divljanovoj porodici, već svima, i samom sebi - kao da je neko najrođeniji otišao.

Među okupljenima na komemoraciji bili su, uz muzičare sa beogradske rok scene, i gotovo svi drugi akteri novog talasa i gradskog života 80-ih. Iz Idola je na komemoraciji bio i Srđan Šaper.

Komemoraciji su prisustvovali i potpredsednica Vlade Srbije Kori Udovički, bivši predsednik Srbije i Demokratske stranke, a sada lider Socijaldemokratske stranke Boris Tadić, lider Liberalno-demokratske partije Čedomir Jovanović… Kremaciji je prisustvovao, između ostalih, i bivši premijer Mirko Cvetković.

Divljan je preminuo 5. marta u prepodnevnim satima u bolnici u Beču posle duge i teške bolesti.

Divljanova smrt izazvala je duboku tugu širom bivše Jugoslavije, uz podsećanje medija, kolega i mnogobrojnih nepoznatih obožavalaca na najveće hitove Idola, kao i na njegov višedecenijski samostalni rad i ljudske vrednosti koje su ga učinile idolom više generacija u regionu.

“Ikona jugoslovenskog novog talasa”, “legendarni muzičar”, “legenda jugoslovenskog novog talasa”, “idol sa pokrićem”, “jedan od velikana jugoslovenske i srpske muzike”, “veliki umetnik”, “dobar drug”, “divan čovek”, “brat”… neki su od naslova u medijima širom bivše Jugoslavije povodom smrti Divljana.

I publika 43. Festa u Bogradu odala mu je počast minutom ćutanja u prepunoj sali Sava centra.

*Foto: Long play

(SEEcult.org)