55. Oktobarski salon
Oktobarski salon u Beogradu “Stvari koje nestaju” predstavlja od 19. septembra u prostoru Muzeja grada Beograda u Resavskoj radove 32 domaća i strana umetnika, prema konceptu kustosa Nikolausa Šafhauzena i Vanese Džoan Miler, koji je inspirisan fenomenom društvenih mreža na internetu, hiperprodukcije, ali i nestajanja poruka, a bavi se pitanjima istorijske amnezije, opsednutošću sadašnjim trenutkom i formom ličnog izražavanja koja čini nejasnim granice subjektivnosti.
Odabrani radovi 18 domaćih i 14 stranih umetnika, prema navodima kustoskog tima, bave se i političkim pitanjima, kao i pitanjima sadašnjeg trenutka koja su ukorenjena u prošlosti, a izazivaju kolektivno emocionalno stanje sa kojim se suočavamo.
Koncept 55. Oktobarskog salona posebno je inspirisan fenomenom Snepčet (Snapchat) aplikacije za komunikaciju koja je specifična po tome što uništava svaku poslatu poruku (tekst, fotografiju, video) posle samo nekoliko sekundi.
Na 55. OS učestvuju iz Srbije: Ana Adamović, Jelena Bokić, Doplgenger (Isidora Ilić i Boško Prostran), Dušan Đorđević, Dušica Dražić, Sandra Đukić, Jelena Marta Glišić, Neformalna kustoska / umetnička grupa (Sonja Vrkotić, Nikola Đorđević, Marko Đorđević), Dejan Kaludjerović, Luka Knežević Strika, Boris Lukić, Nikola Marković, Milorad Mladenović, Andrea Palašti, Danilo Prnjat, Mileta Prodanović, Predrag Terzić i Dragana Žarevac.
Ana Adamović, Hor, 2014, video instalacija (62 arhivske fotografije)
Za 55. OS odabrani su i Federiko Akal, Darko Aleksovski, Jelena Bokić, Igor Bošnjak, Lijam Gilik, Edit Dekint, Sajmon Deni, Leon Kane, Suzane Kriman, Marko Lulić, Goran Petrović, David Pužado, Megi Rustamova, Leonard Ćuljafi i Ibro Hasanović.
Kustosi 55. OS - Nikolaus Šafhauzen, direktor Kunsthalle Wien u Beču, i Vanesa Džoan Miler, šefica odeljenja za dramaturgiju u Kunsthalle Wien u Beču, odabrali su umetnike iz Srbije putem javnog konkursa na koji se javilo više od 270 autora.
Dejan Kaluđerović, 1. maj 1977, video instalacija
To je drugi put od kada je Oktobarski salon postao međunarodna izložba, odnosno od 2004. godine, da su domaći umetnici su birani putem javnog konkursa.
Drugi put se Oktobarski salon održava u bivšoj Vojnoj akademiji u Resavskoj 40b, koju je Ministarstvo odbrane ustupilo 2006. godini Muzeju grada Beograda, ali još nije rekonstruisana i privedena nameni. U toj zgradi održan je i 51. Oktobarski salon (2010), kada su kustosi bili Juan Puset i Selia Prado iz Švedske.
Zgrada je podignuta 1899. i napuštena posle nekoliko godina. Predstavljala je modernizovano lice tog dela Beograda krajem 19. i početkom 20. veka.
Na površini od više od 3.600 kvadratnih metara, to zdanje pruža idealne uslove za izložbu koja spaja sadašnjost i prošlost, istakao je Kulturni centar Beograda, organizator OS.
Milorad Mladenović, Bez naziva, školske stolice
Arhitekturu postavke potpisuje Rodžer Bundšu iz Berlina.
Kustos Goran Petrović iz Brisela, direktor Kran film kolektiva (Brisel/Kopenhagen), urednik je filmskog programa koji je deo pratećeg programa 55. Oktobarskog salona, koji će biti otvoren do 2. novembra.
Oktobarski salon, osnovan 1960. godine, izrastao je kroz višegodišnju dinamičnu transformaciju od lokalne revijalne izložbe do međunarodne manifestacije sa izrazitim autorskim karakterom. OS je 2004. dobio međunarodni karakter i postao jedna od značajnih referentnih tačaka za srpsku, ali i regionalnu umetničku scenu.
Dosadašnji kustosi međunarodnih izdanja OS bili su: Anda Rotenberg, Darka Radosavljević i Nebojša Vilić, Rene Blok, Loran Heđi, Bojana Pejić, Branislava Anđelković, Johan Pousete i Selia Prado, Alenka Gregorič i Galit Eilat, Branislav Dimitrijević i Mika Hanula, te kustoska grupa Red Min(e)d 2013.
(SEEcult.org)
